Stay in the righteousness of Jesus Christ

12 Keys to effective prayer for believers in Jesus Christ
#1 Start from a position of righteousness before God.

Salvation that comes from trusting Christ-- which is the message we preach-- is already within easy reach. In fact, the Scriptures say, "The message is close at hand; it is on your lips and in your heart."

For if you confess with your mouth that Jesus is Lord and believe in your heart that God raised him from the dead, you will be saved. For it is by believing in your heart that you are made right with God, and it is by confessing with your mouth that you are saved. As the Scriptures tell us, "Anyone who believes in him will not be disappointed. " -- Romans 10:8-11 (NLT)

If we confess our sins, he is faithful and righteous to forgive us the sins, and to cleanse us from all unrighteousness. -- 1 John 1:9 (WEB)

Brothers, I don't regard myself as yet having taken hold, but one thing I do. Forgetting the things which are behind, and stretching forward to the things which are before, I press on toward the goal for the prize of the high calling of God in Christ Jesus. -- Philippians 3:13-14 (WEB)

You were made alive when you were dead in transgressions and sins, in which you once walked according to the course of this world, according to the prince of the powers of the air, the spirit who now works in the children of disobedience; among whom we also all once lived in the lust of our flesh, doing the desires of the flesh and of the mind, and were by nature children of wrath, even as the rest.

But God, being rich in mercy, for his great love with which he loved us, even when we were dead through our trespasses, made us alive together with Christ (by grace you have been saved), and raised us up with him, and made us to sit with him in the heavenly places in Christ Jesus, that in the ages to come he might show the exceeding riches of his grace in kindness toward us in Christ Jesus.

For by grace you have been saved through faith, and that not of yourselves; it is the gift of God, not of works, that no one would boast. For we are his workmanship, created in Christ Jesus for good works, which God prepared before that we would walk in them. -- Ephesians 2:1-10 (WEB)

Beloved, if our hearts don't condemn us, we have boldness toward God; and whatever we ask, we receive from him, because we keep his commandments and do the things that are pleasing in his sight.

This is his commandment, that we should believe in the name of his Son, Jesus Christ, and love one another, even as he commanded. He who keeps his commandments remains in him, and he in him.

By this we know that he remains in us, by the Spirit which he gave us. -- 1 John 3:21-24 (WEB)

You husbands, in like manner, live with your wives according to knowledge, giving honor to the woman, as to the weaker vessel, as being also joint heirs of the grace of life; that your prayers may not be hindered. -- 1 Peter 3:7 (WEB)

Flee from youthful lusts; but pursue righteousness, faith, love, and peace with those who call on the Lord out of a pure heart. -- 2 Timothy 2:22 (WEB)

12 Mga susi sa mabisang panalangin para sa mga mananampalataya kay Jesu-Kristo

#1 Magsimula sa isang posisyon ng katuwiran sa harap ng Diyos.

Ang kaligtasan na nagmumula sa pagtitiwala kay Kristo-- na siyang mensaheng ipinangangaral natin-- ay madali nang maabot. Sa katunayan, sinasabi ng Kasulatan, "Ang mensahe ay malapit na; ito ay nasa iyong mga labi at sa iyong puso."

Sapagka't kung ipahahayag mo ng iyong bibig na si Jesus ay Panginoon at mananampalataya ka sa iyong puso na binuhay Siya ng Dios mula sa mga patay, maliligtas ka. Sapagkat ito ay sa pamamagitan ng paniniwala sa iyong puso na ikaw ay ginawang matuwid sa Diyos, at ito ay sa pamamagitan ng pagtatapat ng iyong bibig na ikaw ay naligtas. Gaya ng sinasabi sa atin ng Kasulatan, "Ang sinumang naniniwala sa kanya ay hindi mabibigo." -- Roma 10:8-11 (NLT)

Kung ipinahahayag natin ang ating mga kasalanan, siya ay tapat at matuwid na patawarin tayo sa ating mga kasalanan, at lilinisin tayo sa lahat ng kalikuan. -- 1 Juan 1:9 (WEB)

Mga kapatid, hindi ko itinuturing ang aking sarili na nakahawak pa, ngunit isang bagay ang ginagawa ko. Na nililimot ang mga bagay na nasa likuran, at nag-uunat sa mga bagay na nasa unahan, ay nagpapatuloy ako sa layunin sa gantimpala ng mataas na pagtawag ng Dios kay Cristo Jesus. -- Filipos 3:13-14 (WEB)

Kayo'y binuhay nang kayo'y mga patay sa mga pagsalangsang at sa mga kasalanan, na kung saan kayo'y lumakad noon ayon sa lakad ng sanglibutang ito, ayon sa prinsipe ng mga kapangyarihan sa himpapawid, ang espiritu na ngayon ay gumagawa sa mga anak ng pagsuway; na sa kanila rin naman tayong lahat nang minsan ay nangabuhay sa pita ng ating laman, na ginagawa ang mga nasa ng laman at ng pagiisip, at sa likas na katangian ay mga anak ng galit, gaya ng iba.

Datapuwa't ang Dios, na mayaman sa awa, dahil sa kaniyang dakilang pagibig na kaniyang inibig sa atin, kahit na tayo'y mga patay sa pamamagitan ng ating mga pagsalangsang, ay binuhay tayo kasama ni Cristo (sa biyaya kayo'y naligtas), at ibinangon tayo na kasama niya, at pinaupo niya tayong kasama niya sa mga makalangit na dako kay Cristo Jesus, upang sa mga darating na panahon ay maipakita niya ang totoong kayamanan ng kaniyang biyaya sa kagandahang-loob sa atin kay Cristo Jesus.

Sapagka't sa biyaya kayo'y naligtas sa pamamagitan ng pananampalataya, at ito'y hindi sa inyong sarili; ito ay kaloob ng Diyos, hindi ng mga gawa, na walang sinumang magmapuri. Sapagka't tayo'y kaniyang gawa, na nilalang kay Cristo Jesus para sa mabubuting gawa, na inihanda ng Dios nang una pa upang ating lakaran. -- Efeso 2:1-10 (WEB)

Mga minamahal, kung hindi tayo hinahatulan ng ating mga puso, tayo ay may katapangan sa harap ng Dios; at anuman ang ating hingin, ay tinatanggap natin sa kaniya, sapagka't ating tinutupad ang kaniyang mga utos at ginagawa natin ang mga bagay na nakalulugod sa kaniyang paningin.

Ito ang kanyang utos, na tayo ay maniwala sa pangalan ng kanyang Anak, si Jesucristo, at magmahalan, gaya ng kanyang iniutos. Ang tumutupad sa kanyang mga utos ay nananatili sa kanya, at siya ay nasa kanya.

Sa pamamagitan nito nalalaman natin na siya ay nananatili sa atin, sa pamamagitan ng Espiritu na ibinigay niya sa atin. -- 1 Juan 3:21-24 (WEB)

Kayong mga asawang lalaki, sa gayon ding paraan, mamuhay kayong kasama ng inyong mga asawang babae ayon sa kaalaman, na nagbibigay ng karangalan sa babae, gaya ng sa mas mahinang sisidlan, bilang kasamang tagapagmana ng biyaya ng buhay; upang ang iyong mga panalangin ay hindi mahadlangan. -- 1 Pedro 3:7 (WEB)

Tumakas mula sa mga pagnanasa ng kabataan; ngunit itaguyod ang katuwiran, pananampalataya, pag-ibig, at kapayapaan sa mga tumatawag sa Panginoon mula sa pusong dalisay. -- 2 Timoteo 2:22 (WEB)

The Question about Fasting

Gospel Reading Mark 2:18-22
The Question about Fasting

 

18The disciples of John and of the Pharisees were accustomed to fast. People came to [Jesus] and objected, “Why do the disciples of John and the disciples of the Pharisees fast, but your disciples do not fast?” 19Jesus answered them, “Can the wedding guests fast while the bridegroom is with them? As long as they have the bridegroom with them they cannot fast. 20But the days will come when the bridegroom is taken away from them, and then they will fast on that day. 21No one sews a piece of unshrunken cloth on an old cloak. If he does, its fullness pulls away, the new from the old, and the tear gets worse. 22Likewise, no one pours new wine into old wineskins. Otherwise, the wine will burst the skins, and both the wine and the skins are ruined. Rather, new wine is poured into fresh wineskins.”
Joy of the Feast in Place of Fasting

Some scholars opine that if we use socio-cultural insights in reading the Bible, the passage “And the Word became flesh” (Jn 1:14) should really read “And the Word became a Jew.” This shows that when the Son of God took on our human nature, he became a man of a particular culture which became his second nature. Jesus therefore thought, dressed, ate, prayed, and acted like a Jew. He spoke Aramaic, attended the synagogue service, took a trade, and followed the customs of his people. But in a real sense, Jesus was also a “marginal Jew.” On many religious/cultural issues, he countered his culture: he rejected Mosaic purity on food, opposed the current understanding of the Sabbath, welcomed women to his group, and consorted with the outcasts of society. He ate while others fasted. In today’s Gospel, some people object that his disciples do not fast, which is really a criticism of his ways and teaching on matter of fasting.


Jesus’ ministry somehow continued John the Baptist’s. They both called for repentance to welcome the reign of God. But Jesus proclaims God’s love for his people and their salvation in him. Fasting (Hebrew ta’anit) is an act of humiliation. People humble themselves before God to move God to action in their behalf. But the reign of God already comes with Jesus and in him; there is no need of self-humiliation to persuade God to act.


This conviction about God’s pure grace and unmerited love makes Jesus compare the reign of God to a wedding banquet. He is the bridegroom and his followers are the guests at the wedding feast. In the wedding there is joy and communion, satisfaction of body and spirit. It would be an insult (to God who prepared the banquet) or an indication that they did not approve of the wedding if they refused to attend the wedding (that is, if they fasted).

Pagbasa ng Ebanghelyo Marcos 2:18-22
Ang Tanong tungkol sa Pag-aayuno
 

18 Nakaugalian ng mga alagad ni Juan at ng mga Pariseo ang pag-aayuno. Lumapit ang mga tao kay [Jesus] at tumutol, "Bakit nag-aayuno ang mga alagad ni Juan at ang mga alagad ng mga Pariseo, ngunit ang iyong mga alagad ay hindi nag-aayuno?" 19 Sinagot sila ni Jesus, “Maaari bang mag-ayuno ang mga panauhin sa kasalan habang kasama nila ang kasintahang lalaki? Hangga't kasama nila ang kasintahang lalaki, hindi sila maaaring mag-ayuno. 20 Ngunit darating ang mga araw na aalisin sa kanila ang kasintahang lalaki, at pagkatapos ay mag-aayuno sila sa araw na iyon. 21 Walang nagtatahi ng kapirasong tela na hindi pa nalalaba sa lumang balabal. Kung gagawin niya, ang kapunuan nito ay humihila, ang bago mula sa luma, at ang luha ay lumalala. 22 Gayundin, walang nagbubuhos ng bagong alak sa mga lumang sisidlang balat. Kung hindi, ang alak ay mapupuksa ang mga balat, at ang alak at ang mga balat ay masisira. Sa halip, ang bagong alak ay ibinubuhos sa bagong sisidlang balat.”
Kagalakan ng Pista sa Kapalit ng Pag-aayuno

Ang ilang mga iskolar ay nag-iisip na kung gagamit tayo ng mga sosyo-kultural na pananaw sa pagbabasa ng Bibliya, ang talatang "At ang Salita ay naging laman" (Jn 1:14) ay dapat talagang basahin ang "At ang Salita ay naging isang Hudyo." Ito ay nagpapakita na noong kinuha ng Anak ng Diyos ang ating pagiging tao, siya ay naging isang tao ng isang partikular na kultura na naging kanyang pangalawang kalikasan. Kaya naman nag-isip si Jesus, nagbihis, kumain, nanalangin, at kumilos na parang isang Hudyo. Nagsasalita siya ng Aramaic, dumalo sa paglilingkod sa sinagoga, nakipagkalakalan, at sumunod sa mga kaugalian ng kanyang mga tao. Ngunit sa totoong diwa, si Jesus ay isa ring “marginal na Hudyo.” Sa maraming isyu sa relihiyon/kultura, tinutulan niya ang kanyang kultura: tinanggihan niya ang kadalisayan ng Mosaic sa pagkain, sinalungat ang kasalukuyang pang-unawa sa Sabbath, tinatanggap ang mga kababaihan sa kanyang grupo, at nakisama sa mga itinaboy ng lipunan. Kumain siya habang nag-aayuno ang iba. Sa Ebanghelyo ngayon, ang ilang mga tao ay tumututol na ang kanyang mga alagad ay hindi nag-aayuno, na talagang isang pagpuna sa kanyang mga paraan at pagtuturo tungkol sa pag-aayuno.


Ang ministeryo ni Jesus sa paanuman ay nagpatuloy sa ministeryo ni Juan Bautista. Pareho silang nanawagan ng pagsisisi upang salubungin ang paghahari ng Diyos. Ngunit ipinahayag ni Jesus ang pag-ibig ng Diyos sa kanyang mga tao at ang kanilang kaligtasan sa kanya. Ang pag-aayuno (Hebrew ta’anit) ay isang gawa ng kahihiyan. Ang mga tao ay nagpapakumbaba sa kanilang sarili sa harap ng Diyos upang kumilos ang Diyos para sa kanila. Ngunit ang paghahari ng Diyos ay dumating na kay Jesus at sa kanya; hindi na kailangan ng pagpapahiya sa sarili para hikayatin ang Diyos na kumilos.


Ang pananalig na ito tungkol sa dalisay na biyaya ng Diyos at hindi karapat-dapat na pag-ibig ay ginawa ni Jesus na ihambing ang paghahari ng Diyos sa isang piging sa kasal. Siya ang lalaking ikakasal at ang kanyang mga tagasunod ay ang mga panauhin sa piging ng kasalan. Sa kasal ay may kagalakan at komunyon, kasiyahan ng katawan at espiritu. Ito ay isang insulto (sa Diyos na naghanda ng piging) o isang indikasyon na hindi nila sinang-ayunan ang kasal kung tumanggi silang dumalo sa kasal (iyon ay, kung sila ay nag-ayuno).